9.1.13

Για άλλη μια χροννιά πραγματοποιήθηκε στο χώρο του κολυμβητηρίου η τελετή αγιασμού των υδάτων την Κυριακή 6/1. Προσεχώς φωτογραφίες αλλά και βίντεο.

27.11.12

Aφιερωμα. Humans and water.

Στο παρακατω βιντεο του BBC θα παρακολουθησετε ενα αφιερωμα που κανει η ευρεως γνωστη στην Αγγλια Dr Alice Roberts, το οποιο αφορα την σχεση μεταξυ του ανθρωπου και του υγρου στοιχειου. Καλη ακροαση.

10.4.12

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΓΕΤΑ ΣΟΥΡΙΔΗ, ΚΩΝ/ΝΟΣ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ, ΜΑΡΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΝΔΑΝΗ ΚΑΙ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΑΡΣΑΜΟΣ.

7.12.11

ΚΑΘΕ ΠΕΡΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...
Όλος ο κόσμος του αθλητισμού περνά μια κρίση, η οποία είναι ιδιαίτερα εμφανής στα λιγότερο
διαδεδομένα αθλήματα.
Η κολύμβηση είναι ένα άθλημα, το οποίο μας έχει χαρίσει τα τελευταία χρόνια αμέτρητες
επιτυχίες, τόσο στις μικρές ηλικίες, όσο και στις κατηγορίες ανδρών και γυναικών. Χρόνο με το
χρόνο, αντί τα πράγματα να γίνονται καλύτερα, βλέπουμε ότι η κολύμβηση "καταρρέει" λόγω
κάποιων ανεύθυνων, οι οποίοι αντί να κάνουν μερικά βήματα μπροστά, γυρίζουν τον
ερασιτεχνικό αθλητισμό 50 χρόνια πίσω. Ήλπιζα ότι με το πέρασμα των χρόνων, τα πράγματα θα
είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Τα ελάχιστα παιδιά που κολυμπάνε πλέον, βιώνουν κάτι το
ντροπιαστικό για την ίδια την κοινωνία. Όσο περνάει ο καιρός, αθλούνται με όλο και λιγότερα
κίνητρα. Πιο συγκεκριμένα: Στην ηλικία των πέντε, τα παιδιά έχουν σαν στόχο να μάθουν να
κολυμπούν σωστά. Έπειτα, όταν φτάσουν δέκα χρονών, μπαίνουν σιγά σιγά στην ψυχολογία των
αγώνων. Στην κρίσιμη ηλικία των δεκαπέντε, πρέπει να πάρουν μια πολύ σημαντική απόφαση,
ανάμεσα στον πρωταθλητισμό και στο σχολείο.
ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ;
Εδώ και δύο χρόνια, έχουν καταργηθεί όλα τα προνόμια των αθλητών (άνευ είσοδος και
πριμοδοτήσεις με μόρια για είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτα,
αν δεν έχει κάποιο κίνητρο. Δεν μπορεί να πάρει φόρα έτσι απλά και να κάνει το όνειρο του
πραγματικότητα. Θα έπρεπε να ντρέπονται ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ, γιατί το αύριο έχει πάντα
κάτι καινούριο, να μάς προσφέρει. Κάτι απροσδόκητο και σίγουρα κάτι το διαφορετικό.
Η ελληνική κολύμβηση, αντ' αυτού, βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις. Βαδίζει απ' τα ψηλά στα
χαμηλά κι απ' τα πολλά στα λίγα.
Πριν ένα χρόνο, τα περισσότερα κολυμβητήρια σε όλη την Ελλάδα είχαν βάλει λουκέτο. Στο
λεκανοπέδιο Αττικής, τρανταχτά παραδείγματα είναι τα κολυμβητήρια του Αγίου Κοσμά, του
Αλίμου, του Χαϊδαρίου και των Άνω Λιοσίων. Αρκετά μεγάλο όμως, ήταν και το πρόβλημα στην
περιφέρεια, αφού εκτός λειτουργίας ήταν και τα κολυμβητήρια των Χανίων, του
Πύργου, της Κομοτηνής, της Ξάνθης, του Βόλου, των Γρεβενών, και της Καβάλας.
Φέτος αναλογίστηκε κανείς, αν συμβαίνει το ίδιο; Την απάντηση λίγο πολύ την ξέρετε
όλοι.
ΟΧΙ!!!!!!! Δεν τους ενδιαφέρει, αν καταρρέει ο ελληνικός αθλητισμός. Πολύ απλά
καρφάκι δεν τους καίγεται.
Και δεν είναι μόνο αυτό, καθώς σπουδαία κολυμβητήρια στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα
(Εθνικό- Ποσειδώνιο και Ζάππειο, αντίστοιχα) ταλανίζονται από οικονομικά προβλήματα, τα
οποία έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην λειτουργία τους. Απλήρωτοι προπονητές, κρύο ή και
καθόλου νερό στα αποδυτήρια, εγκαταστάσεις χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, είναι η εικόνα που
βιώνουν καθημερινά οι αθλητές. Επιπλέον αναρωτιέμαι εγώ: Γιατί τα παιδιά να κολυμπάνε σε
κρύο και βρώμικο νερό; Γιατί αθλητές που προετοιμάζονται για τους Ολυμπιακούς αγώνες να
"σπάνε" την προετοιμασία στην μέση για να βρουν ένα κολυμβητήριο να προπονηθούν; Γιατί τα
νέα παιδιά και όχι μόνο δεν έχουν την στήριξη της πολιτείας;
Για χορηγίες ας μην μιλήσω καλύτερα, είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Τα περισσότερα από τα
παραπάνω κολυμβητήρια ανήκουν στους Δήμους των περιοχών που βρίσκονται, ενώ αρκετά είναι
και αυτά που ανήκουν στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Το μέλλον για τα περισσότερα από
αυτά, αλλά και για κάποια άλλα που παραμένουν ακόμη σε λειτουργία διαγράφεται δυσοίωνο.
Άλλωστε χρηματοδοτήσεις πλέον δεν υπάρχουν. Είναι και αστείο να μιλάνε για χρήματα, γιατί
δεν τα φάγαμε μαζί όπως συνηθίζουν να λένε το τελευταίο διάστημα.
Η χρονιά που ακολουθεί, είναι ιδιαίτερη κρίσιμη για όλους τους αθλητές αλλά και τις αθλήτριες,
που έχουν φιλοδοξίες σε μεγάλα πρωταθλήματα και δη συγκεκριμένα στην Ολυμπιάδα του 2012.
Αυτοί θα αγωνιστούν και θα τιμήσουν το εθνόσημο, την Ελλάδα, να είστε σίγουροι, γιατί όταν
αγωνίζεσαι σε εθνικό επίπεδο, το κίνητρο υπάρχει ΠΑΝΤΑ!!! Όμως εσείς που υποτίθεται πως
είστε δίπλα τους και τους στηρίζεται (για τα μάτια του κόσμου), μην έχετε απαιτήσεις από αυτά
τα παιδιά, γιατί δεν τους προσφέρετε απολύτως τίποτα πια.. ούτε καν τα πιο βασικά.

26.10.11

ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΓΡΟ ΣΤΙΒΟ


Απαράδεκτη η συμπεριφορά από ένα μέρος των γονιών που φέρνουν τα παιδιά τους στο κολυμβητήριο.
Σε μια εποχή που τα κολυμβητήρια κλείνουν ,που όλα τα έσοδα – έξοδα ισοσκελίζονται και όλα πρέπει να είναι ανταποδοτικά , τα δημοτικά κολυμβητήρια προσπαθούν να κρατήσουν συνδρομές του 2000 ( του 1994 όσον αφορά τους συλλόγους ).
Το κολυμβητήριο μας , όπως και όλα τ ’άλλα του κόσμου, αντιμετώπισε για ελάχιστο χρονικό διάστημα( 12 ημερών ) πρόβλημα με τον καυστήρα ( ένα μηχάνημα το οποίο συντηρείται σε μηνιαία βάση , αλλά δεν παύει να λειτουργεί 24ώρες επί 8 μήνες).
Η πισίνα λειτούργησε κανονικά και οριακά από άποψη θερμοκρασίας (κανονική 24 οC – 26οC ). Τα μέλη χρησιμοποίησαν κανονικά τη πισίνα , γνωρίζοντας εκ των προτέρων την απώλεια των 2οC , εκτός από ελάχιστο αριθμό ατόμων.
Τελικά μείωση στη συνδρομή του Οκτωβρίου ζήτησαν τα μέλη εκείνα τα οποία χρησιμοποίησαν κανονικά τη πισίνα.
Όσον αφορά το κοινό, όταν δόθηκαν παραπάνω ώρες κοινού τα Σαβ/κυρ δεν επιβαρύνθηκαν με επιπλέον κόστος σε αντίθεση με το κολυμβητήριο που επιβαρύνθηκε τόσο σε κόστος όσο και σε λειτουργία( γεγονός που επισημάνεται συνεχώς από τους υπεύθυνους στη συντήρηση).
Όσον αφορά τους γονείς των ακαδημιών που δεν πληρώνουν ,να γνωρίζουν ότι με τον τρόπο αυτό προσβάλουν και την δουλειά των προπονητών που είτε έχουν κατέβει οι αποδοχές τους πιο κάτω από την εκπαιδευτική τους ιδιότητα, είτε δεν έχουν πληρωθεί καθόλου( γιατί αντί να περιμένουν μέχρι τον Δεκέμβριο να ξεκινήσουν τυπικά τα προγράμματα ,είχαν την φιλοτιμία ν’ αρχίσουν από τον Σεπτέμβριο).
Αξίζει να σημειωθεί ότι το καλοκαίρι οι προπονητές πήγαν συνολικά 100 παιδιά σε αγώνες, χωρίς να παζαρέψουν αν θα πληρωθούν για τα Σαβ/κυρ που έχασαν.
Τέλος όσοι θέλουν να <<εκτονωθούν>> , αυτό πρέπει να γίνετε μακριά από το χώρο που κάνουν μάθημα τα παιδιά.

ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ
Οι προπονητές

5.7.11

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΟΥΡΝΑΒΙΤΗ, ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η ύποπτη πτώση της κολύμβησης
Το άθλημα στην Ελλάδα επέστρεψε στις χαμηλές θέσεις προ του 2000. Υπάρχει εξήγηση;

Του Ν. Α. Κωνσταντοπουλου

«Το 19.., ο πρωταθλητής... μου ζήτησε να τον βοηθήσω με ουσίες να βελτιώσει τα ρεκόρ του. Του είπα, ότι δεν κάνω τέτοια. ”Θα πάω στον...”, απάντησε. Και μου ανέφερε ........



..... γνωστό γιατρό, παλαιό πρωταθλητή της κολύμβησης. ”Δεν φοβάσαι;”, τον ρώτησα. ”Τώρα είναι η ευκαιρία”, είπε. Μερικά χρόνια αργότερα, ένας πρώην αθλητής μου, βρέθηκε ντοπαρισμένος. Του τηλεφώνησα και τον ρώτησα, αν του έδινε τις ουσίες ο ..., επίσης γνωστός γιατρός και παλαιός πρωταθλητής της κολύμβησης. ”Οχι. Εχω άκρες αλλού”, απάντησε. Και μου ανέφερε προπονητή άλλου αθλήματος, τʼ όνομα του οποίου έχει εμπλακεί σε υποθέσεις ντόπινγκ. Από αυτόν έπαιρναν και άλλοι κολυμβητές. Αδικα κατηγορήθηκε ο συγκεκριμένος γιατρός».

Ο Κώστας Τουρναβίτης, πρώην ομοσπονδιακός προπονητής της κολύμβησης και του μοντέρνου πεντάθλου, που μας διηγείται αυτές τις ιστορίες (και άλλες παρόμοιες), έχει δώσει πολλούς αγώνες κατά του ντόπινγκ, αλλά και της χρήσης ακόμη και νόμιμων συμπληρωμάτων. «Των εργογόνων, επιτρεπόμενων και μη, ουσιών», όπως λέει. Για την ιστορία, αναφέρουμε, ότι ο πρώτος κολυμβητής πέθανε από καρκίνο στο πάγκρεας στα 32 του χρόνια...

Ο κ. Τουρναβίτης απέχει από την αγωνιστική προπονητική (είναι υπεύθυνος σε κολυμβητήριο ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου), γιατί, όπως υποστηρίζει, δεν είναι βέβαιος πως οι κολυμβητές του θʼ ακολουθήσουν πιστά τις οδηγίες του και θʼ απέχουν από τη χρήση οποιουδήποτε συμπληρώματος.

Αφορμή για τη συνέντευξη αποτέλεσαν τʼ αποτελέσματα της ελληνικής κολύμβησης στις διεθνείς διοργανώσεις του 2010. Γυρίσαμε στις, προ του 2000 εποχές, όταν ήμασταν ευχαριστημένοι με θέσεις στη 16άδα στον κόσμο και με την 7η ή την 8η στην Ευρώπη. Από το 2002 ώς το 2008, όμως, οι κολυμβητές μας έφεραν ευρωπαϊκά και παγκόσμια μετάλλια και θέσεις στους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, αυξήθηκαν τα κρούσματα ντόπινγκ στο άθλημα. Τυχαίο;

«Εχουμε περιπτώσεις, στις οποίες πιστεύω πως έγινε χρήση ουσιών, αλλά, φυσικά, δεν μπορώ νʼ ακυρώσω επιτυχίες που δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι επιλήψιμες. Πιθανόν, κάποιοι, που είχαν εκ φύσεως τις δυνατότητες, να πήραν μετάλλια. Και δεν αναιρώ την πιθανότητα κάποιος να είχε τεράστια πρόοδο από έτος σʼ έτος και να είναι ”καθαρός”. Θα ήταν επιστημονικό λάθος να έλεγα το αντίθετο. Τʼ αυξημένα κρούσματα ντόπινγκ της περιόδου 2001-2008, οφείλονται και στο ότι διενεργήθηκαν περισσότεροι έλεγχοι. Και πριν γινόταν χρήση απαγορευμένων, αλλά λιγότερο σε σχέση με τις επιτρεπόμενες ουσίες. Το ότι γυρίσαμε σε θέσεις προ του 2000, το αποδίδω πιο πολύ στον περιορισμό των κινήτρων. Πήγαμε από το ζενίθ στο ναδίρ, αντί να πάμε στο μέσο. Πιθανόν, πάντως, να οφείλεται και στον περιορισμό του ντόπινγκ. Δεν έχω στοιχεία. Θα προτιμούσα να μην είχαμε μετάλλια και διακρίσεις και να είχαμε υγιείς Ελληνες μετά τη σταδιοδρομία τους», λέει.

Πιστεύει, ότι μπορεί κάποιος να φθάσει σε τελικούς χωρίς ουσίες, αρκεί να έχει τρεις προϋποθέσεις: «1ον: Να δύναται. Δηλαδή, να έχει εκ φύσεως τα προσόντα. 2ον: Να επιθυμεί. Και ο ψυχισμός, πάντως, σχετίζεται με την κληρονομικότητα. 3ον: Να δουλέψει σωστά από τα 7-8 του, για 15 χρόνια. Αυτοί οι αθλητές δεν θα είναι εν δυνάμει μελλοθάνατοι. Εχουμε νεκρούς και ασθενείς (αναφέρει ονόματα, φυσικά, δεν μπορούμε να τα γράψουμε, πάντως τα περισσότερα ήταν γνωστά στους ”παροικούντες την Ιερουσαλήμ”) και στην κολύμβηση και στον στίβο και στην άρση βαρών. Ως και στην τεχνική κολύμβηση, όπου δεν γίνονται πολλοί έλεγχοι, γιατί δεν είναι Ολυμπιακό άθλημα».

Επιρρίπτει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης στους παράγοντες, μετά στους επίορκους γιατρούς, έπειτα στους φιλόδοξους γονείς και τέλος στους ασυνείδητους προπονητές.

«Η Ελλάς, ως γεννήτρα του αθλητισμού, έχει υποχρέωση να υψώσει το ανάστημά της σʼ αυτή την κατάσταση, που οδηγεί στον θάνατο ή στην αναπηρία ή σε ανήκεστο βλάβη της υγείας τους, πολλές χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Και οι παράγοντες να μην ενισχύουν εμμέσως, πλην σαφώς, τη χορήγηση σκευασμάτων, ακόμη και επιτρεπόμενων, προκειμένου νʼ αυξήσουν την επιχορήγηση της ομοσπονδίας τους. Ηταν πολλά τα λεφτά και για τους παράγοντες και για τους αθλητές μετά το 2000», υπογραμμίζει.

Ιδιωτικά γυμναστήρια και συμπληρώματα

Ο Κώστας Τουρναβίτης «κρούει τον κώδωνα του κινδύνου» για τα όσα συμβαίνουν στα ιδιωτικά γυμναστήρια: «Υπάρχουν νεκροί ή καρκινοπαθείς. Παίρνουν νόμιμα συμπληρώματα, που, όμως, περιέχουν απαγορευμένες ουσίες, οι οποίες δεν αναγράφονται στη συσκευασία. Χιλιάδες παιδιά είναι εκτεθειμένα σε κινδύνους. Αν, ειδικά σε νέους αθλούμενους ακούτε καρκίνο του ήπατος ή του παγκρέατος, υπάρχει η υποψία χρήσης ουσιών. Οταν ήμουν υπεύθυνος σε ιδιωτικό γυμναστήριο, με πλησίασαν τέσσερις εταιρείες, που πωλούσαν και συμπληρώματα και σκευάσματα με απαγορευμένες ουσίες. Τους έδιωξα. Τελικά, σε συνεννόηση με τον ιδιοκτήτη, πολύ γνωστό επιχειρηματία, πήραμε συμπληρώματα από ”σίγουρη” εταιρεία. Πρόβλημα υπάρχει και με τις ειδικές μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων ή της Αστυνομίας. Ανδρες τους πηγαίνουν σε ιδιωτικά γυμναστήρια και τους παρασύρουν, λέγοντάς τους, ότι στην υπηρεσία τους πρέπει να είναι γυμνασμένοι, οπότε, τους λένε ”πάρτε αυτά, θα σας βοηθήσουν”».

Αναδημοσίευση απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ